The ‘Mitch’ Column
Welcome to the Dark side
Na de twee fantastische blogs van Stan the Man waarin hij op geheel eigen wijze mij nomineerde voor het schrijven van een blog ga ik er nu een poging aan wagen. Thanks Stan. Ondanks de pandemie waar we allemaal mee te maken hebben (lees slachtoffer van zijn) zijn ook de professionele squash toernooien weer van start gegaan. Eerst in Manchester en daarna ook in het grootste squashland ter wereld, Egypte. Het tweede toernooi op de voor mij allermooiste locatie denkbaar, onder de Pyramides van Gizeh. Op deze locatie waren we niet alleen getuige van prachtige wedstrijden, maar ook voor het eerst in hele lange tijd the Dark side van squash.
Ik als ervaringsdeskundige weet hoe het is om uit het licht te stappen en je emoties de overhand te laten nemen. Vooral in de vroege jaren van mijn squash carrière is er regelmatig een racket gesneuveld of op de grond gegooid en ging ik wel eens de discussie met de scheidsrechter aan over de beslissing die hij zojuist in mijn nadeel had genomen. Natuurlijk had ik gelijk maar wilde de scheidsrechter nooit zijn discussie terugdraaien om de een of andere mysterieuze reden. Ik denk dat velen van ons zich wel eens schuldig hebben gemaakt aan zo’n jeugdzonde. Dit is iets waar je mee leert omgaan en naar mate je ouder wordt steeds beter onder controle weet te houden. Je realiseert je dat je alleen jezelf er mee hebt, maar vooral dat je een voorbeeldfunctie hebt voor onze jeugdige squashertjes.
Hiermee wil ik dan ook terug gaan naar Egypte waar ik een jeugdig Egyptisch talent diep in de klauwen van de Dark side zag vallen, Mostafa Asal. Ondanks zijn jonge leeftijd van 19 jaar wist hij het tot de kwartfinale van het toernooi te schoppen waar hij onze import Kiwi Paul Coll trof. Kort na de wedstrijd gingen de berichten over het internet over het ongelofelijk onsportieve gedrag van dit aanstormende talent. Zelfs in de samenvatting die te zien was op Youtube was de onvrede over het gedrag van de jonge Asal te horen in het commentaar van Squash TV. We hebben het hier niet over het gooien met een racket of discussiëren met de scheidsrechter maar over echt onsportief gedrag in de vorm van dubbele pick-ups en doen alsof shots die de tin raken goed zijn. Je gaat je dan afvragen wat zo’n jongen met zoveel talent bezield dit te doen. Was het de hitte, de energie van het thuispubliek (ook niet het meest sportieve) of was het iets anders. Hetgeen wat misschien nog wel voor de meeste gefronste wenkbrauwen zorgden was de manier waarop de jongeling zijn overwinning op de nummer 5 van de wereld te vieren. Hij trok zijn shirt uit, sprong als een bezetene over de baan terwijl er nog een beslissing genomen moest worden over het laatste punt.
De algemene consensus na dit squashspektakel was dan ook dat het gedrag van de jonge Egyptenaar totaal onacceptabel was, dat de PSA tegen dit gedrag zou moeten optreden, maar bovenal dat deze jongen dit absoluut niet nodig heeft gezien de bakken aan talent die hij tot zijn beschikking heeft. Zo zie je maar dat zelfs de beste squashers op deze grote blauwe planeet soms niet aan de verleidingen van the Dark side kunnen ontkomen. Laten we hopen dat deze jongen inderdaad snel gaat inzien dat zijn gedrag niet door de beugel kan en dat hij dit verandert. Als er jongens en meiden zijn die een inspiratie vormen voor jonge squashers wereldwijd dan zijn het deze jonge opkomende talenten. Juist zij moeten de verleidingen van de dark side weten te weerstaan en een baken van licht zijn dat onze squashharten verovert met hun fantastische talent en vaardigheid.
Voordat ik hier echt een diepe boodschap op papier ga zetten denk ik dat dit een mooi moment is om de blog te stopppen, Stan nog een keer te bedanken voor deze kans om een blog te mogen schrijven en iedereen veel gezondheid de komende tijd te wensen. Hopelijk tot snel op de squashbaan.
Hiermee wil ik dan ook terug gaan naar Egypte waar ik een jeugdig Egyptisch talent diep in de klauwen van de Dark side zag vallen, Mostafa Asal. Ondanks zijn jonge leeftijd van 19 jaar wist hij het tot de kwartfinale van het toernooi te schoppen waar hij onze import Kiwi Paul Coll trof. Kort na de wedstrijd gingen de berichten over het internet over het ongelofelijk onsportieve gedrag van dit aanstormende talent. Zelfs in de samenvatting die te zien was op Youtube was de onvrede over het gedrag van de jonge Asal te horen in het commentaar van Squash TV. We hebben het hier niet over het gooien met een racket of discussiëren met de scheidsrechter maar over echt onsportief gedrag in de vorm van dubbele pick-ups en doen alsof shots die de tin raken goed zijn. Je gaat je dan afvragen wat zo’n jongen met zoveel talent bezield dit te doen. Was het de hitte, de energie van het thuispubliek (ook niet het meest sportieve) of was het iets anders. Hetgeen wat misschien nog wel voor de meeste gefronste wenkbrauwen zorgden was de manier waarop de jongeling zijn overwinning op de nummer 5 van de wereld te vieren. Hij trok zijn shirt uit, sprong als een bezetene over de baan terwijl er nog een beslissing genomen moest worden over het laatste punt.
De algemene consensus na dit squashspektakel was dan ook dat het gedrag van de jonge Egyptenaar totaal onacceptabel was, dat de PSA tegen dit gedrag zou moeten optreden, maar bovenal dat deze jongen dit absoluut niet nodig heeft gezien de bakken aan talent die hij tot zijn beschikking heeft. Zo zie je maar dat zelfs de beste squashers op deze grote blauwe planeet soms niet aan de verleidingen van the Dark side kunnen ontkomen. Laten we hopen dat deze jongen inderdaad snel gaat inzien dat zijn gedrag niet door de beugel kan en dat hij dit verandert. Als er jongens en meiden zijn die een inspiratie vormen voor jonge squashers wereldwijd dan zijn het deze jonge opkomende talenten. Juist zij moeten de verleidingen van de dark side weten te weerstaan en een baken van licht zijn dat onze squashharten verovert met hun fantastische talent en vaardigheid.
Voordat ik hier echt een diepe boodschap op papier ga zetten denk ik dat dit een mooi moment is om de blog te stopppen, Stan nog een keer te bedanken voor deze kans om een blog te mogen schrijven en iedereen veel gezondheid de komende tijd te wensen. Hopelijk tot snel op de squashbaan.